در سیمای مقدس و متعالی ایشان چهره شریف و مبارز زنی را می‌بینیم که نه تنها الگویی برای زنان، که الگو و نمونه‌ای برای نوع بشر است. الگویی که باید او را از بین روایت‌ها و کتاب‌ها بیرون آورد و سیمای درخشانش را به همه عصرها و نسل‌ها باز شناساند.
درک و شناخت جایگاه والای ایشان و نیز شناساندن این چهره بلند و روشنگر، نیازمند استفاده از ابزار موثر هنر است. بی‌شک شعر و ادبیات مهم‌ترین و تاثیرگذارترین هنر در  ایران است و استفاده از این هنر جهت تبیین مقام و شخصیت صدیقه طاهره(سلام الله علیها) مهم است. تاریخ درخشان ایران‌زمین همواره شاعرانی را در دامن خود پروریده‌است که هر یک به تنهایی پرچمدار فرهنگ و هنر و انسانیت‌اند.
با نگاهی به سابقه روشن و متعالی شعر فاطمی در ایران و خصوصا در منطقه آذربایجان و بالاخص در تبریز، می‌بینیم که سابقه ارادت به ساحت قدسی حضرت صدیقه طاهره(علیها سلام) دیرپا و مورد توجه است. شاعران امروز ایران و تبریز میراث‌داران چهره‌هایی هستند که قرن‌ها باور شیعی خود را در حریر واژگان پیچیده‌اند و ایمان قلبی خود را در جامه شعر عرضه کرده‌اند. حتی گاه از شعر به عنوان سلاحی در برابر دشمنان خاندان عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) بهره برده‌اند.
شعر همواره بهترین ابزار و مهم‌ترین وسیله درجهت نشر و ترویج افکار، اندیشه‌ها و نیز سیره حضرات معصمومین بوده‌است. هنرمندان پیشین ما به خوبی جایگاه و اهمیت این هنر را درک کرده و از آن استفاده‌ کرده‌اند.
اکنون میراث گرانقدر شعر فاطمی به دستان ما رسیده‌است. در روزگار ما نیز آن موهبت دیرین شاعری در سینه‌هایی به امانت گذاشته‌شده‌است و هنوز مردم با شعر و انس و الفت دارند. شاعران ما امروز نعمت الهی خود را در اختیار گسترش و نشر معارف اهل بیت‌ (علیهم‌السلام) قرار می‌دهند و خود را خادمان فرهنگی این آستانه می‌دانند. خصوصا شاعران جوان که نبوغ خود را با تجربیات حاصل از هنرورزی شاعران پیشین درمی‌آمیزند و در نتیجه به نوعی کمال‌یافته از شعر آئینی می‌رسند. هرچند که سر نهادن بر آستان مقدس خاندان پیامبر مهربانی(علیهم‌السلام) آداب بسیار دارد و تا رسیدن به مرحله قبول راه بسیار پیش‌روست. اما همین که شاعری خویش را وقف خدمت به این خاندان کند پای در مسیری سراسر نور و برکت نهاده‌است.
سوگواره شعر و مرثیه فاطمی تبریز در حالی امسال به چهارمین دوره خود رسیده‌است که تجربه موفق ادوار پیشین نشان‌ داد که با خلوص و حسن نیت می‌توان قد‌م‌هایی در مسیر محبت اهل بیت(علیهم‌السلام) برداشت. این سوگواره با گرد هم آوردن شاعران مختلف و ایجاد انگیزه در جهت سرایش اشعار فاطمی توانسته‌است صفحه پرافتخار دیگری بر داشته‌های فرهنگ و هنر آذربایجان و تبریز بیافزاید.
امید که این اتفاق مبارک بتواند سال‌ها در نخستین پایتخت تشیع، در شهری که روح و جان مردمانش با عشق به آل‌الله (علیهم‌السلام) درآمیخته است، در تبریز به حرکت خود ادامه دهد.
‌
سید محمدعلی آل هاشم
فاطمیه ۱۴۴۲